Hey
Door: marcel
Blijf op de hoogte en volg Marcel
21 Augustus 2008 | Nederland, Delft
Beste allemaal,
Het heeft enige tijd geduurd, maar hier dan een afsluiting van het verslag.
In de laatste drie weken van mij verblijf in de Filippijnen, heb ik mij het meest beziggehouden om de laatste gegevens van overheidsinstanties te verkrijgen en een presentatie voor te bereiden. Ook ben ik met edmund naar Banaue geweest als een uitje. Dit plaatse ligt bij een van de nieuwe wereldwonderen: de rijst terrassen van de Ifugao, in de provincie Ifugao (klinkt logisch toch? :P). Hier zijn de mensen dus bezig om rijst te verbouwen en doen ze veel houtsnijwerk. Sommige maken prachtige sculpturen en ik baal dan ook dat ik niet een privé jet heb om al dat moois te kunnen verschepen ^^.
Terug in Cabagan, ben ik die zelfde avond nog naar Callao Cave geweest, een grot waar duizenden en duizenden vleermuizen uitkomen. We moesten er ongeveer een twee uur op wachten, maar het was voor mij dan ook echt de moeite waard. Als een lange zwarte slang trokken de gevleugelde zoogdiertjes een sinistere sliert af tegen de donker wordende hemel, geweldig!
De laatste week was druk. Dinsdag eindpresentatie geven op de campus, met aansluitend mijn afscheidsfeestje bij de IH voor vrienden en medewerkers. Natuurlijk met Videoke (karaoke) machine en bier. Dit staat garant voor vele uren ontzettend veel plezier. Ik had nooit geweten dat karaoke mij überhaupt zou trekken :P haha, nou wel dus!
De volgende dag alles opruimen en mijn koffer pakken. Eerst was het plan om Wo avond naar Manila te vertrekken, maar dat werd donderdag avond. Dus do avond de bus in om vervolgens 12 uur niet te slapen, maar wel moe te worden. ’s Ochtends in Manila eerst een pension gezocht en daar nog even slapen. Later die dag moest ik naar het Nationaal museum om daar wat specimen af te geven en ik moest nog wat andere dingen regelen in manila voor mijn onderzoek. Maar daarna een paar dagen lekker vrij (2) en veel gewinkeld en lekker gegeten. Ik had Edmund meegevraagd en dat wilde hij graag natuurlijk. Je moet bedenken dat dit de enige manier voor een doorsnee Filippijn is om wat te reizen. Ook Ashley, de Amerikaanse Phd studente was met ons meegegaan en zo trokken we een beetje met zijn drieën op.
Manila is groot en druk, maar heeft ook schoonheid en rustige plekken. Je ziet hier heel arm tegenover heel rijk. Grote gebouwen met daartussen een schamel onderkomen gepropt, zijn geen zeldzaamheid.
We bezochten het Manila Ocean Park, waar veel zoet- en zeewater vissen te bewonderen zijn, we hebben de vele, gigantische warenhuizen van binnen bekeken en een en ander geshopt.
Zondag ochtend ben ik met Edmund naar het hotel van Ron gegaan. Hij kwam mij weer uit de Filippijnen ophalen en we spraken bij zijn hotel af. Nou dat vijfsterren hotel, genaamd Sofitel, is bizar. Het is HET KLM hotel en is van ongekende luxe. De deuren worden voor je open gedaan door sierlijk geklede vrouwen overal lopen piccolo’s om je koffer over te nemen en de aankleding is fenomenaal. Ik heb nog nooit zoveel luxe gezien en ook edmund was verrast. Ik had een eenpersoonskamer, maar er stond een bed voor met z’n drieën geloof ik :P en het sliep heerlijk. Ik verbleef helaas maar een nacht (heb voor het slapen gaan nog even de twee Heineken op die in de minibar stonden :P), misschien maar beter, anders zou ik te verwend raken…. Die ochtend een gigantisch ontbijtbuffet afgestruind, Mozes wat een berg! Edmund was de vorige avond terug naar Cabagan gegaan, wel raar om iemand met wie je vier maanden hebt geleefd gedag te moeten zeggen, om hem misschien nooit meer te zien…
Van het hotel naar het vliegveld en daar ons laatste geld opgemaakt. We vlogen weer heerlijk business class en dat is helemaal niet vervelend :). Lekker aan de groene kabouters…hehe en vijf films gekeken. Toen geland op vaderlandse bodem. Al grondkussend kwam ik naar buiten….Nee grapje, maar het voelde wel weer lekker om terug te zijn. Jammer genoeg moest ik veel te lang op mijn bagage wachten, maar eenmaal door het poortje stonden daar mijn vriendin en mijn familie!!! JOEHOE! Ja, toen wist ik helemaal zeker, dit is mijn huis, mijn haven, mijn thuis! Nederland is fijn (en dat zou ik daarvoor nooit hebben gezegd).
Beste allemaal, ik heb natuurlijk niet alles kunnen vertellen, veel verhalen zitten alleen maar in mijn hoofd en sommige ben ik vast al vergeten. Maar ik hoop dat ik op deze manier toch genoeg heb laten zien van mijn reis. Ik wil jullie allemaal ontzettend bedanken voor de steun door posts op de weblog, door brieven, telefoontjes, mailtjes, kaarten en financiële steun! Het heeft mij verheugd en geholpen in mijn reis! THANKS!
Het heeft enige tijd geduurd, maar hier dan een afsluiting van het verslag.
In de laatste drie weken van mij verblijf in de Filippijnen, heb ik mij het meest beziggehouden om de laatste gegevens van overheidsinstanties te verkrijgen en een presentatie voor te bereiden. Ook ben ik met edmund naar Banaue geweest als een uitje. Dit plaatse ligt bij een van de nieuwe wereldwonderen: de rijst terrassen van de Ifugao, in de provincie Ifugao (klinkt logisch toch? :P). Hier zijn de mensen dus bezig om rijst te verbouwen en doen ze veel houtsnijwerk. Sommige maken prachtige sculpturen en ik baal dan ook dat ik niet een privé jet heb om al dat moois te kunnen verschepen ^^.
Terug in Cabagan, ben ik die zelfde avond nog naar Callao Cave geweest, een grot waar duizenden en duizenden vleermuizen uitkomen. We moesten er ongeveer een twee uur op wachten, maar het was voor mij dan ook echt de moeite waard. Als een lange zwarte slang trokken de gevleugelde zoogdiertjes een sinistere sliert af tegen de donker wordende hemel, geweldig!
De laatste week was druk. Dinsdag eindpresentatie geven op de campus, met aansluitend mijn afscheidsfeestje bij de IH voor vrienden en medewerkers. Natuurlijk met Videoke (karaoke) machine en bier. Dit staat garant voor vele uren ontzettend veel plezier. Ik had nooit geweten dat karaoke mij überhaupt zou trekken :P haha, nou wel dus!
De volgende dag alles opruimen en mijn koffer pakken. Eerst was het plan om Wo avond naar Manila te vertrekken, maar dat werd donderdag avond. Dus do avond de bus in om vervolgens 12 uur niet te slapen, maar wel moe te worden. ’s Ochtends in Manila eerst een pension gezocht en daar nog even slapen. Later die dag moest ik naar het Nationaal museum om daar wat specimen af te geven en ik moest nog wat andere dingen regelen in manila voor mijn onderzoek. Maar daarna een paar dagen lekker vrij (2) en veel gewinkeld en lekker gegeten. Ik had Edmund meegevraagd en dat wilde hij graag natuurlijk. Je moet bedenken dat dit de enige manier voor een doorsnee Filippijn is om wat te reizen. Ook Ashley, de Amerikaanse Phd studente was met ons meegegaan en zo trokken we een beetje met zijn drieën op.
Manila is groot en druk, maar heeft ook schoonheid en rustige plekken. Je ziet hier heel arm tegenover heel rijk. Grote gebouwen met daartussen een schamel onderkomen gepropt, zijn geen zeldzaamheid.
We bezochten het Manila Ocean Park, waar veel zoet- en zeewater vissen te bewonderen zijn, we hebben de vele, gigantische warenhuizen van binnen bekeken en een en ander geshopt.
Zondag ochtend ben ik met Edmund naar het hotel van Ron gegaan. Hij kwam mij weer uit de Filippijnen ophalen en we spraken bij zijn hotel af. Nou dat vijfsterren hotel, genaamd Sofitel, is bizar. Het is HET KLM hotel en is van ongekende luxe. De deuren worden voor je open gedaan door sierlijk geklede vrouwen overal lopen piccolo’s om je koffer over te nemen en de aankleding is fenomenaal. Ik heb nog nooit zoveel luxe gezien en ook edmund was verrast. Ik had een eenpersoonskamer, maar er stond een bed voor met z’n drieën geloof ik :P en het sliep heerlijk. Ik verbleef helaas maar een nacht (heb voor het slapen gaan nog even de twee Heineken op die in de minibar stonden :P), misschien maar beter, anders zou ik te verwend raken…. Die ochtend een gigantisch ontbijtbuffet afgestruind, Mozes wat een berg! Edmund was de vorige avond terug naar Cabagan gegaan, wel raar om iemand met wie je vier maanden hebt geleefd gedag te moeten zeggen, om hem misschien nooit meer te zien…
Van het hotel naar het vliegveld en daar ons laatste geld opgemaakt. We vlogen weer heerlijk business class en dat is helemaal niet vervelend :). Lekker aan de groene kabouters…hehe en vijf films gekeken. Toen geland op vaderlandse bodem. Al grondkussend kwam ik naar buiten….Nee grapje, maar het voelde wel weer lekker om terug te zijn. Jammer genoeg moest ik veel te lang op mijn bagage wachten, maar eenmaal door het poortje stonden daar mijn vriendin en mijn familie!!! JOEHOE! Ja, toen wist ik helemaal zeker, dit is mijn huis, mijn haven, mijn thuis! Nederland is fijn (en dat zou ik daarvoor nooit hebben gezegd).
Beste allemaal, ik heb natuurlijk niet alles kunnen vertellen, veel verhalen zitten alleen maar in mijn hoofd en sommige ben ik vast al vergeten. Maar ik hoop dat ik op deze manier toch genoeg heb laten zien van mijn reis. Ik wil jullie allemaal ontzettend bedanken voor de steun door posts op de weblog, door brieven, telefoontjes, mailtjes, kaarten en financiële steun! Het heeft mij verheugd en geholpen in mijn reis! THANKS!
-
21 Augustus 2008 - 15:12
Petra:
Nou lief,
je hebt veel beleefd,
en nog veel meer verhalen te vertellen,
het was leuk om je op deze manier te volgen :)!
maar nu ben je gelukkig weer veilig thuis :P!
kusje! -
24 Augustus 2008 - 18:54
Pap En Mam :
Mars wat fijn om je laatste verslag te lezen een mooi slot verhaal we zijn dankbare ouders.Dankbaar aan het adres van onze hemelse Vader,dankbaar dat zoveel mensen ook om ons heen met je mee hebben geleefd en zo betrokken waren en nog zijn iedereen is benieuwd hoe je het leven hier weer op pakt en dat gaat eigenlijk weer gewoon vanzelf ,we zijn dankbaar voor je veilige terugkomst heerlijk om jullie samen gelukkig te zien en wat een groot geluk om elkaar weer in de armen te sluiten .Wij wensen je toe een goede afronding van je studie het komende jaar . -
01 September 2008 - 15:20
Petra:
Zit nog steeds op je aankomst foto's te wachten hoor ;)!
kusje -
25 Maart 2009 - 17:34
Petra:
Vandaag een jaar geleden dat je aan je grote avontuur begon :) -
27 Maart 2013 - 20:01
Frank:
Hey Bokkestein!
Lang niet gesproken!!
Zat laatst nog te denken dat ik het wel leuk zou vinden om weer eens een keer een biertie te drinken.
Wat jij?
Frank -
09 November 2013 - 15:14
Car:
HA, found you on internet!
Jammer dat het niet doorgaat vanavond.
Wilde je in ieder geval een fijne vakantie wensen!
Liefs -
09 November 2013 - 17:15
Mars:
Bedankt!
Jaja inderdaad het is je gelukt, blijk ik toch nog een social media toegangspoortje te hebben via internet haha ;)
Zeker jammer dat het niet doorgaat, hopelijk een andere keer wel.
Liefs terug!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
