Yo!

Woensdag 9 juli, 2008
Beste allemaal!
Terug van mijn laatste veldwerk….heerlijk bijna klaar :) begin nou toch wel heimwee te krijgen…….
Mijn laatste veldweken waren zwaar. Veel moeten ‘hiken’ om de plaats te bereiken en een paar slechte ervaringen met mensen…
Vrijdag 20 juni vertrokken naar San Mariano, een municipality in Isabela, ongeveer anderhalf uur met de bus vanuit Cabagan. Het plan is om de Agta’s (inheemse bevolkingsgroep) te bezoeken in Isla (Libertat, San Mariano) en naast Edmund, gaat ook Arnold mee. Hij is meer ervaren in het veld en omdat het misschien een beetje gevaarlijk kan zijn daar en hij het gebied kent, oppert hij om mee te gaan. Daarnaast zit hij niet graag in de office, maar is liever buiten..lopen…zwemmen…eigen potje koken in’t wild etc.
In Sam Mariano, verblijven we in “the Rearing Station”, de plek waar de eieren van de Filippijnse krokodil worden uitgebroed en de jonkies worden verzorgd om later losgelaten te worden. Moest natuurlijk wel even zo’n bedreigde soort vasthouden natuurlijk :) hehe…..
In San Mariano hebben we problemen met het krijgen van een permit voor Libertad – Dinuman – Isla en na veel gedoe wordt er geen groen licht gegeven voor dit gebied i.v.m. recente schermutselingen tussen het leger en de NPA daar. Maar we mogen wel naar Del Pilar en dichtbijgelegen gebiedjes. Dit is vlakbij Libertad, maar dat mag dan weer wel nadat we de burgemeester persoonlijk spreken. Moesten wel terug naar Ilagan, om daar toestemming te krijgen van het leger i.v.m. met algeheel verhoogde veiligheidsmaatregelen (wel tot maandag moeten wachten, want ja ook ‘officers in charge’ hebben wel eens vrij). Nou goed eindelijk alle toestemming binnen en we kunnen die maandag nog vertrekken. Alles bij elkaar nog best nog vlot gedaan…de bureaucratie binnen 4 dagen op de knieën gekregen :P). Wanneer we niets konden doen en moesten wachten op toestemming en andere zaken, vermaakten we ons met kaarten (tongit = naam van het spel) naar de videoke bar (:P) en hangen….zucht. Hier in San Mariano soort red light district (zonder rood licht) en net even te jong uitziende ‘etalage popjes’. En waar ik nog meer van walg is de overdosis aan shemales in dit oord. Zo’n vies homoklinkerig: “hello-ho” en van die starende ogen naar je…..maar goed dat er geen één ook maar een vinger naar me uitstak….had er niet veel van over gelaten haha, we hadden namelijke dikke kapmessen gekocht!
We vertrekken per Jeepney uit San Mariano Centro naar de barangay Del Pilar (2 hobbelige uurtjes, daar de reis grotendeels over een uitgeslepen zandpad gaat). We verblijven 1 nacht in Del Pilar en krijgen onderdak in het huis van de ouders van de barangay captain. We kletsen wat en onze gastvrouw blijkt in Nederland te zijn geweest wat jaren terug. Ze vertelt hoe prachtig het in Nederland is met zijn wegen en huizen en en en en en…….en hoe erg het hier is. Wanneer ik mensen zo klagerig hoor praten, trekken ze het bloed onder me nagels vandaan…(als alles wegen is en huizen dan is het mooi! :S raar) en daarnaast je leven is wat je er van maakt (met elkaar). Als je een tijdje in de Filippijnen bent geweest zie je naast het mooie van mensen ook de rottigheid. Ze hebben zeg maar ‘niks’ te doen, dus dan maar zuipen…i.p.v. dat je met je luie reet eens wat gaat ondernemen, lekker je laatste centjes verpatsen aan de fles. Of ze kunnen met hun vingers niet van je spullen afblijven, ook erg vervelend en contstant: “you are so rich”. Eerlijk, heb geen cent te makken, maar goed. Ja deze laatste 2 weken hebben het wel een beetje verknalt wat betreft hoe fijn deze mensen zijn. (er zijn genoeg eikels hier :P).
Dinsdags vertrokken we met volle bagage en 2 extra dragers (tillen het voedsel dat we in San Mariano hebben gekocht) naar digud digudgud di pili. Na een hike van ong 6 uur, met af een toe een stop natuurlijk, komen we aan bij een huis van een agta, maar hij is niet daar, maar in zijn andere huis op dit moment. We overnachten hier en vertrekken de volgende dag naar zijn tijdelijke woonplaats. Na een korte hike van anderhalf uur komen we daar aan. Heerlijk, langs de beek je kamp opslaan en gelijk met de duikbril op in’t water plonzen. Ik heb hier alleen geen bereik en ben dus afgesloten van westers contact.
Die week veel gesnorkeld, en gelopen. Met mijn slippers een bergrugje overgaan. Das niet niks, het ‘pad’ is gemaakt voor agta’s, door agta’s en is voor mij een beetje lastig, maar haal het na veel geglibber en geglij toch. De agta jagen met eigen gemaakte geweren en met pijl en boog. Maar ook hier de modernere beschaving: ze hebben een portable dvd speler op een accu die ze eens in de maand opladen in Del Pilar. Ja de westerse beschaving is ook zo verleidelijk…..zucht. Verder niet zoveel vogels gezien en geen wild… de plek is behoorlijk verstoord……
Verder wel heerlijk paling gegeten en veel in het water geweest. Was wel beetje niet lekker, door de antibiotica, dus daar ook maar mee gestopt, want kon geen hap meer door me keel krijgen….vis uit blik en drie keer per dag rijst gaat me sowieso tegenstaan :P……
Vrijdags gaat Arnold weer op huis aan, want hij wil de bokswedstrijd van Pacquiao niet missen :P. eerder die week is een van de porters al naar huis vertrokken, want hebben hem niet nodig en moet hem per dag betalen dus….Rhey, de andere porter blijft, ook om te helpen met vissen.
Die maandag erop terug gelopen een onze spullen in dipugpug afgezet bij iemand waar we konden verblijven. Daarna met het hoognodige door gelopen naar Del Pilar. Mozes, helemaal kapot! Maar wel heerlijk gevoel om zo lekker veel te lopen in die temperatuur, tot het uiterste te gaan en dan ner te ploffen op de eindbesemming. Ben wel weer wat kilootjes kwijt :P hehe.
Volgende dag inkopen gedaan en terug naar dipugpug gelopen (is toch nog anderhalf uur bergje op) begin wel door me energie heen te raken en wanneer we aankomen (1000 uur ’s ochtends) is er een groep al lekker aant zuipen…hoppakee! We slachten een varken en dan gaan we zuipen. Na ja, het had iets te maken met een feestelijke gebeurtenis….waar ik verder niks van gemerkt heb :P. Later bleek dat de bankjes voor ons huis de vast hangplaats is van jong en oud en dat er elke avond herrie is. Ik wordt ziek (daarvan) en kan niet slapen. Heb twee nachten niet kunnen slapen omdat een groep lamlendige Ifugao geen rekening met hun omgeving houden kunnen. Zelfs als we vragen of ze weg willen gaan omdat het al laat is en ik niet lekker ben, moet er eerst nog een hele fles gin doorheen met zijn 5-en. Dan de volgende dag is me bolo weg en heb ik het helemaal gehad. Later blijkt ook me verlengsnoer op mysterieuze wijze spoorloos te zijn verdwenen. Echt, wat een eikels! Maar goed, wel wat onderzoek kunnen doen en toch wel vaak in het water kunnen banjeren….heerlijk in me element :)!
Later proberen we nog via de vormalige captain onze spullen terug te krijgen, maar iedereen ontkent en omdat we voor het donker die zaterdag weer in Del Pilar willen aankomen, ben ik maar niet naar de groep (dronken natuurlijk) gelopen om er eentje op zijn muil te timmeren.
Net met donker komen we in Del Pilar aan en verblijven in Rhey’s huis voor twee nachten, voordat we weer naar Cabagan gaan die maandag. Heb in Ilagan, op de terugweg, nog wel even lekker zitten bunkeren bij de Jollibee (mac donald achtig) Jippie!
Nu zit ik weer lekker op de campus en heb gister eerst een dag vrij genomen, beetje bijkomen, wasje doen, aquariumpjes schoonmaken…..dat soort dingen.
Bijna terug…YEAH!
Kus/groet,
Mars!
(foto’s op http://picasaweb.google.com/sdoowtsol)